Myśląc o dziedzictwie kulturowym starożytności m.in. mam na
myśli architekturę. Wśród starożytnych budowli do naszych czasów
przetrwało wiele świątyń, które wciąż budzą podziw dla umiejętności i smaku
dawnych budowniczych. Warto skupić się na ich poznaniu, dzięki temu
jeszcze w lepszym stopniu będziemy znali historię starożytnego świata.
EGIPT
ABU SIMBEL
Świątynię tą wydrążono w
skale w XIII w. p.n.e. Miała być miejscem poświęconym Faraonowi Ramzesowi
II. Przy niej znajdują się także mniejsze świątynie poświęcone Nefretari i bóstwu Hathor. Ten Dom Uwielbienia
znajduje się w strategicznym miejscu, przy jednym z zakrętów Nilu. Przed wejściem
do świątyni stoją cztery gigantyczne posągi przedstawiające Ramzesa II,
ubranego w charakterystyczne egipskie nakrycie głowy i podwójną koronę. Posągi
mierzą 20 m wysokości, kiedy fasada świątyni jest
wysoka na 30 m. W skale
wyrzeźbione zostały także postaci niektórych żon i dzieci faraona, jednak są
one zdecydowanie mniejsze od postaci króla. Główne wejście prowadzi do ogromnej
sali, w której znajduje się posąg Ozyrysa. Ciekawostką jest ustawienie
świątyni: co roku 22 lutego i 22 października poranne promienie słońca odbijają
się od ścian świątyni w niewiarygodny sposób oświetlając cztery posągi Ramzesa
II.
ŚWIĄTYNIA LUKSORU
Miejsce to jest do dzisiaj
miejscem modlitw Egipcjan. Luksorską świątynię budowali w III i w II w. p. n. e.
Tutenhamon, Horemheb i Ramzes II. Później została ona poświęcona Aleksandrowi
Wielkiemu. W latach po śmierci
Chrystusa została przekształcona w kościół Chrześcijański i świątynię
koptyjską. Po latach świątynia została zabudowana i przytłoczona przez
powstające miasto. Szejk Yusuf Abu al-Hajjaj zbudował na niej meczet. Dzięki
temu meczetowi, który zachował się przez długie lata, odnaleziono świątynię. Przez tysiące lat świątynia
była zasypywana przez piaski, a na nich wyrosło miasto Luksor. Dzisiaj,
archeolodzy wysiedlili dotychczasowych mieszkańców, wyburzyli ich domy,
pozostawiając jedynie meczet al-Hadżadża.
HATSZEPSUT
Świątynia w Deir el-Bahari inaczej zwana "Świątynią Milionów
Lat".Została zbudowana pomiędzy siódmym a dwudziestym drugim rokiem
panowania Hatszepsut
i Totmesa III. W świątyni,
nawiązującej pewnymi elementami architektonicznymi do leżącej obok świątyni
Metuhotepa, sprawowano kult Hatszepsut, jej ojca Totmesa I
oraz bogów Re-Harachte i Amona.
Świątynia składała się z trzech dziedzińców leżących na różnych poziomach. Na
każdy prowadziły rampy. Rekonstrukcja
świątyni wykonywana jest przez polską misję archeologiczną od 1961 roku. W
pierwszym okresie kierował nimi profesor Kazimierz Michałowski, obecnie dr
Zbigniew Szafrański.
GRECJA
Również architektura starożytnej Grecji to przede
wszystkim liczne świątynie budowane na cześć różnych bóstw. Wbrew pozorom
zachowało się bardzo niewiele przykładów greckiej architektury, a zdecydowana
ich większość to kompletne ruiny.
PARTENON- świątynia na ateńskim
Akropolu
Dorycka świątynia Ateny Partenos (Dziewicy), jest
jednym z najsłynniejszych na świecie zabytków architektury. Budowa
rozpoczęła się w 447 r. p.n.e., a zakończyła się w 432 r. p.n.e. Badacze
przypuszczają, że świątynię zaprojektował Iktinos i Kallikrates. Za elementy
rzeźbiarskie odpowiadał Fidiasz. Świątynię zaplanowano zgodnie z porządkiem
doryckim, aczkolwiek można tu znaleźć 4 kolumny jońskie i tzw. fryz
panatenajski. Świątynia w całości zbudowana jest z białego marmuru
pentelickiego. We wnętrzu znajdował się prawie 12 metrowej wysokości posąg
Ateny, wykonany przez Fidiasza. Przy budowie świątyni zastosowano sztuczne
krzywizny: wybrzuszenie środka podstawy kolumn ku górze, pochylenie kolumn
zewnętrznych i wybrzuszenie części trzonu kolumn. Miało to na celu
likwidację optycznych zniekształceń, wynikających z praw perspektywy.
W ciągu stuleci budowla pełniła rolę kościoła, meczetu, składu amunicji
i wielokrotnie znacznie ucierpiała. Do dziś jednak Partenon pozostaje
symbolem Aten i starożytnej Grecji.
ERECHTEJON
Druga
po Akropolu najsłynniejsza świątynia zbudowana na ateńskim Akropolu, poświęcona
Posejdonowi i Atenie. Świątynię wzniesiono na cześć Erechteusza, jednego z
pierwszych królów ateńskich. Erechtejon należy do ciekawszych rozwiązań architektonicznych.
Ukształtowanie terenu wymusiło dwupoziomowy układ świątyni. Została ona
wybudowana w stylu jońskim. Cała świątynia złożona jest z trzech połączonych ze
sobą brył, zbudowanych na planie prostokąta. Do każdej z nich prowadziło osobne wejście. Główny, środkowy budynek to
świątynia z fasadą
zwrócona w kierunku wschodnim. Przed fasadą umieszczono sześć jońskich kolumn. Od strony północnej znajdował się
duży portyk
otoczony z trzech stron jońską kolumnadą. Zadaszenie mniejszego, południowego
portyku (Ganek Kor) oparto na sześciu kariatydach.
W świątyni oddawano cześć Atenie Polias (Opiekunki Miasta) oraz
Posejdonowi, który jako bóg morza był drugim opiekunem Aten.
ŚWIĄTYNIA ATENY NIKE
Trzecią świątynią na Akropolu
wzniesiona tuż przy monumentalnych Propylejach w stylu jońskim, w V w p.n.e.
,choć jej zalążki sięgają okresu archaicznego.
Projektantem był prawdopodobnie Kallikrates. Jest to niewielka świątynia
zbudowana na planie prostokąta o wymiarach 8,25 x 5,44 metrów. Oddawano tam kult Atenie
Zwycięskiej. Najlepiej zachowana
świątynia jońska, dwukrotnie rekonstruowana.
RZYM
Liczba i
architektura rzymskich świątyń także odzwierciedla otwartość Rzymu wobec
wszelkich religii świata.
PANTEON
Majestatyczna świątynia i zarazem jeden
z najlepiej zachowanych zabytków z czasów starożytnego Rzymu. Ta potężna
konstrukcja wzięła swą nazwę od greckich słów pan – wszystko i theoi – bogowie i została wzniesiona właśnie
ku czci najważniejszych rzymskich bóstw. Okrągła świątynia na Polu
Marsowym, ufundowana przez cesarza Hadriana w roku 125 na miejscu wcześniejszej
z 27 r. p.n.e., zniszczonej w pożarze w 80 r. n.e. Budową kierował Apollodoros,
stracony później przez cesarza. Panteon jest rotundą o średnicy 44 m i takiej samej wysokości. Przed wejściem
do świątyni znajduje się dobudowany trzyrzędowy portyk 16 kolumn w porządku korynckim, z czego 8 ustawionych jest
w pierwszym rzędzie.Od VII wieku
Panteon jest użytkowany jako kościół katolicki pw. Santa Maria ad Martyres –
Najświętszej Marii Panny od Męczenników Na początku VII wieku została
zaadoptowana na kościół chrześcijański Santa Maria ad Martyres – Marii od
Męczenników.

Ciekawe strony: